संस्कारहीन समाज ही आजची फार मोठी समस्या बनली आहे. मातृदेवो भव... पितृदेवो भव.... आचार्य देवो भव... अशी परंपरा असणाऱ्या या देशांमध्ये मुलांवर, युवकांवर आणि एकंदरीत समाजमनावर संस्कार करणारी कोणतीही व्यवस्था उपलब्ध नाही. शिक्षण पद्धती अक्षरशः कुचकामी झालेले असून शाळा, महाविद्यालये, त्यामध्ये शिकणाऱ्या विद्यार्थ्यांपैकी चार ते पाच टक्के विद्यार्थी सोडले तर इतरांचे पुढे काय होते ते कोणाला कळत नाही आणि कोणालाही त्याची फिकीर नाही. अतिरेकी व्यक्ती स्वातंत्र्य, अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य आणि चंगळवाद यामुळे संपूर्ण समाज विनाशाकडे जात आहे. त्यातच चित्रपट, वेबसिरीज, जाहिराती आणि अन्य माध्यमे समाज भडकावण्याचे आणि समाज नासवण्याचे काम करीत आहेत. यातूनच नैराश्य, हिंसकता, विमनस्कता,  मानसिक आणि बौद्धिक गोंधळ यामुळे एकंदरीत समाजाची परिस्थिती आणि समाज व्यवस्थाच बधीर झाल्याप्रमाणे दिसत आहे. परस्परां विषयी अविश्वास एवढा वाढला आहे की आपला मोबाईलचा पासवर्ड पती पत्नीला किंवा मुलें आई वडिलांना देत नाहीत. आपले ऑनलाईन आणि ऑफलाईन उद्योग कोणालाही कळू नयेत याची प्रत्येकजण सातत्याने काळजी घेत आहे. एका अदृश्य भीतीच्या सावटाखाली सर्वजण जगत आहेत. पूर्वीच्या काळी एकत्र कुटुंब पद्धतीमध्ये‌ घराघरांमध्ये आपसूकच संस्कार होत असत. आपल्या मुलांवर संस्कार करणे, त्यांना शिस्त लावणे, त्यांना संस्कृतीची आणि जीवनमूल्यांची ओळख करून देणे, त्यांनी स्वावलंबन आणि चांगल्या सवयी यांचे शिक्षण देणे या गोष्टी घरातच घडत होत्या. कुटुंबातील सदस्य, शेजारी पाजारी, नातेवाईक, मित्र-परिवार सर्वजण संस्कारांची काळजी घेत होते. मात्र आजच्या वेगवान आणि चंगळवादी जीवनशैलीमध्ये ही संस्कार व्यवस्था विस्कळीत झाली आहे. शिक्षण आणि करिअरच्या नादात संस्कार आणि जीवनमूल्ये पायदळी तुडवली जात आहे. त्यातून अनेक सामाजिक समस्या निर्माण होत आहेत. नोकरी आणि करियर करणाऱ्या पती-पत्नीच्या मनात कुठेतरी आपली मुले भविष्यात आपल्याला वृद्धाश्रमात टाकतील अशी अदृश्य भीती आहे. अशावेळी संस्कार प्रशिक्षण ही आजच्या काळाची फार मोठी गरज बनली आहे. नोकरी आणि करिअर बरोबर चांगले विचार, चांगले संस्कार, चांगले आदर्श यांची समाजाला मोठी गरज आहे. समाजव्यवस्था टिकून राहण्यासाठी आणि परस्पर संबंध सुदृढ होण्यासाठी हिंदू संस्कार आणि संस्कृती प्रशिक्षक हा अभ्यासक्रम तयार करण्यात आला आहे.